Dzisiaj w Kanadzie świętujemy jedno z najpiękniejszych świąt w kalendarzu – Dzień Matki. Święto ma na celu okazanie matkom szacunku, miłości, podziękowania za trud włożony w wychowanie.
Wpływ matki zostawia w duszy człowieka najtrwalsze ślady na cale życie, ślady zrobione w najdelikatniejszym i najpojemniejszym okresie jego życia. I chociażby późniejsze życie poniszczyło wszystkie ideały i porywy szlachetne w duszy, to przyjdzie moment – może właśnie na wspomnienie matki – że dusza się obudzi. I rzeczywiście tak jest. Późniejsze życie dziecka może przynieść wiele burz i załamań, wiele wątpliwości i kryzysów duchowych, ale jeśli dziecko wyniosło należyte wychowanie to wpływ matki uratuje od niejednej katastrofy życiowej.
Matka
– to słowo, które oznacza miłość, miłość prawdziwą, która
nie zdradza, to słowo, które oznacza wierność, które oznacza
wielką ofiarę, nawet do śmierci, dla dobra dziecka. Wychowanie
swoich dzieci
na szlachetnych, uczciwych i dobrych ludzi to niewątpliwie
najważniejsza rola w życiu kobiety. Daje dziecku życie, ale też
warunkuje jego przeżycie w sferze
fizycznej, psychicznej i emocjonalnej. Nieobecność matki natomiast
staje się źródłem lęku i poczucia zagrożenia.
Matka nie
tylko sama obdarza uczuciem, lecz także uczy dziecko takiej postawy.
Macierzyństwo jako udzielanie, ochranianie, przekazywanie życia
jest jednym z najpiękniejszych wymiarów człowieczeństwa.
Macierzyństwo wpisane jest w osobowość kobiety poprzez Boże
powołanie, budowę ciała oraz sposób jego funkcjonowania i choć
nie każda kobieta fizycznie staje się matką, macierzyństwo
stanowi jeden z wymiarów kobiecości, nadaje jej specyficzny
charakter, określa kobiecą wrażliwość i sposób przeżywania
więzi. O
Matce pieśń, to pieśń przez łzy, to pieśń bez słów…” tak
śpiewał, Mieczysław Fogg. Słowa tej piosenki łapią za serce nie
tylko nasze Matki, ale wszystkich, niezależnie od wieku czy też
płci.
Tak jak dziecko nierozerwalnie złączone jest z Matka w Jej łonie, tak i Matka całą wieczność będzie nosić w sobie znamiona Matki.
Ileż to łez wylała każda Matka nad swoimi dziećmi? Ileż to nocy nieprzespanych, przemodlonych, przepłakanych? – spędzonych przy przysłowiowej kołysce.
Nie trzeba wielkich słów, wystarczą gesty, które odzwierciedlają serce Matki. Z Jej oczu promieniuje Matczyna Miłość i ukryte uczucie, wyrażone tajemniczym uśmiechem a nieraz i łzami.
„O Matce pieśń, to pieśń przez łzy, to pieśń bez słów. To cały świat dziecinnych lat, wskrzeszonych znów. To Matko sny, że jesteś znów tak blisko. Jak wówczas, gdy klęczałaś nad kołyską. Miast śpiewać pieśń, u Twoich stóp bym cicho kląkł. I wybrałbym najświętsze z wszystkich słów – I rzekłbym – Matko! – Zamilkłbym znów, o Tobie pieśń, to pieśń bez słów…”
Jej niekończąca się praca, jej spracowane ręce, które przytulą, obejmą i pocieszą, gdy trzeba, to oaza. Świat wciąga młodych i rozrywa rodzinę. Pędzą na wszystkie możliwe strony. Matki zostają na miejscu. Zawsze czekają. Jest wtedy, dokąd i po co wracać. Tak długo, jak jest. Nie ma matki — nie ma domu. Potem zostają już tylko fotografie. I żal, że nie zdążyło się tylu rzeczy powiedzieć.
W dzisiejszym świecie jesteśmy świadkami, w ramach ogólnego dążenia do wolności, rozszerzenia się zasięgu działalności kobiety i swobody jej działania i coraz mniej zdajemy sobie sprawę z Jej miejsca i niezastąpionej roli nie tylko w naszym życiu, ale również i w życiu społeczeństwa i Narodu. Jednakże żadna ewolucja nie powinna doprowadzić do zatracenia tej szczególnej niezastąpionej roli kobiety – roli matki.
W naszej polskiej świadomości tak piękną rolę pełni matka Polka. Troskliwie pielęgnuje najcenniejsze wartości tradycji, kultury i religii. Jest wychowawczynią dzieci, stojąc na straży wiary, moralności oraz ogniska domowego. Zasługuje na głęboki szacunek i miłość, które to szczególnie w dniu dzisiejszym powinniśmy okazać.
Dzisiaj z matki, chce się zrobić kobietę nowoczesną, która poza opieką nad dziećmi i domem została zmuszona do podjęcia pracy zawodowej, często ponad siły. Dlatego bywa przemęczona, znerwicowana i niedoceniana. Trzeba dzisiaj zatroszczyć się o matkę. Ta rola spoczywa na mężu, ojcu i dzieciach, którzy powinni zrobić wszystko, by matce i żonie ułatwić życie. Dzisiaj w Święto Matki pomyślmy, jak możemy jej pomóc, a gdyby nie było takiej sposobności, niech, chociaż przez telefon popłyną dla nich słowa życzeń i naszej miłości.
Bogdan Koral Konikowski