Federacja Polek w Kanadzie Ogniwo Nr 3 w Edmonton ma zaszczyt ogłosić, że Pani Gizella Płachcińska, długoletnia członkini Federacji Polek w Kanadzie, 2 lutego 2016 r. będzie świętować swoje 100-letnie urodziny. Jest to wydarzenie, które nie zdarza się często w edmontońskim środowisku polonijnym. Ludzie rzadko żyją 100 lat lub dłużej.
Pani Gizella Płachcińska ma bogate życiowe doświadczenie i cieszy się wśród miejscowych Polek powszechnym szacunkiem — m.in. dlatego, że dzielnie szła przez życie mimo trudnych przeżyć osobistych.
Urodziła się 2 lutego 1916 r. w Borysławiu (woj. lwowskie) i tu spędziła dzieciństwo. Po ukończeniu szkoły w rodzinnej miejscowości uczęszczała w latach 1931-36 do I Państwowego Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego im. Adama Asnyka we Lwowie, a następnie studiowała przez dwa lata w Państwowej Szkole Przysposobienia Administracyjno-Handlowego (również we Lwowie). Przed wybuchem II wojny światowej pracowała w Podkarpackim Towarzystwie Elektrycznym. 10 kwietnia 1939 r. wyszła za mąż. W czasie wojny jej matka została aresztowana 1 maja 1940 r. i zasądzona na 8 lat i wywieziona do Semipalatyńska w Kazachstanie. Po „amnestii” Stalina przebywała w Tengeru (Tanganika, dziś Tanzania). W 1946 r. powróciła do Polski. Brat przeszedł 1 stycznia 1940 r. nielegalnie na Węgry. Potem wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w Marynarce Wojennej. Pływał na kontrtorpedowcu „Garland”. Dwie młodsze siostry były razem z ojcem. Gizella po aresztowaniu mamy i znacjonalizowaniu własności rodziców, wyjechała do Generalnej Guberni. Przebywała dłuższy czas u swoich teściów.
Po wojnie w lipcu 1946 r. po kilkudniowym pobycie w obozie przejściowym w Weronie była już razem z mężem — w Jessi. W początkach sierpnia 1946 r. mąż wyjechał z wojskiem do Wielkiej Brytanii, ona udała się tam w tydzień później.
Pp. Płachcińscy przyjechali do Kanady w listopadzie 1948 r. z 9-miesięcznym synkiem. W lutym następnego roku przenieśli się do Edmontonu. Pani Gizella pracowała w sobotniej Szkole im. H. Sienkiewicza (do r. 1963) i na wydziale fizjoterapii w Szpitalu Royal Alexandra (w latach 1958-63). W r. 1963 wyjechała z mężem i czwórką dzieci do Polski i zamieszkała w Warszawie. Pani Gizella wróciła do Kanady w 1984 roku, stała się aktywną w społeczności polskiej w Edmonton, podczas gdy inni zaczęli rozmyślać nad spokojną emeryturą. Jest członkinią Federacji Polek w Kanadzie Ogniwo Nr 3 (Edmonton), od 1984 roku i innych organizacji jak: Polsko-Kanadyjska Akcja Humanitarna, Stowarzyszenie Polskich Kombatantów w Kanadzie Koło Nr 6 w Edmonton i Polsko-Kanadyjskiego Towarzystwa Historycznego.
Pani Gizella jest matką dwóch synów i dwóch córek (jedna z nich mieszka w Szwecji i mówi biegle po polsku, szwedzku, angielsku i francusku). Patryk studiował na Politechnice Warszawskiej, Jakub jest specjalistą komputerowym w Szwecji, a Dominika ma duże zdolności artystyczne. Ma już też trójkę wnuków i dwóch prawnuków, z których jest dumna. Jej hobby stanowią wszelkiego rodzaju robótki ręczne. Lubiła wędrówki po Kanadzie.
Mimo, że otrzymała wiele nagród za swoją pracę społeczną, p. Gizella mówi, że najwięcej przyjemności sprawiają jej wspaniałe relacje z jej czwórką dzieci i wnukami.
Członkinie Federacji Kobiet w Kanadzie, Ogniwo Nr 3 w Edmonton są dumne, że w swoich szeregach mają tak wspanialą osobę, którą jest p. Gizella.
Dzisiaj gratulujemy pani Gizelli pieknego Jubileuszu oraz życzymy dalszych Jubileuszowych lat w dobrym zdrowiu, by każdy dzień był radosny, pełen milosci i życzliwości osób najbliższych z Bożym Błogosławieństwem.
Przygotowal Z. Cynar
Źródło: Ksiazka pt. „40 Lat Federacji Polek w Kanadzie – Ogniwo Nr 3” (Edmonton)