Często przed wyborami zadajemy sobie pytanie, jakimi kryteriami powinniśmy się kierować my – wyborcy przy selekcji swego kandydata na radnego, burmistrza miasta, posła do parlamentu. Zwykle kampania wyborcza zaczyna się od obiecanek. Każdy kandydat stara się pokazać z jak najlepszej strony, bo wiadomo, towar w ładnym opakowaniu łatwo się sprzedaje, reklama też pomaga i wydaje się na to wiele pieniędzy. Takie niestety, sa realia demokracji. Potem może okazać się, że towar w ładnym opakowaniu i dobrze reklamowany niestety nie był taki dobry. Tak też jest z polityką i potem nic dziwnego, że dochodzi do tego ze mamy skorumpowanych polityków. Jeśli kandydat akceptuje ideały równości, sprawiedliwości i wolności, w kampanii przedwyborczej musi mówić prawdę oraz rzetelnie prowadzić kampanie z merytorycznym dostosowaniem jej aspektów do lokalnej rzeczywistości. W ostatnich tygodniach mieliśmy okazje słuchać wypowiedzi kandydatów, którzy będą reprezentować nas w Parlamencie Federalnym Kanady, ocenialiśmy ich różnice programowe i wyciągaliśmy wnioski. Do wyboru mamy kandydatów z ramienia Partii Konserwatywnej, Partii Liberalnej Partii Nowych Demokratów, Parti Zielonych i Block Quebecois. Jak wiec głosować? Każdy z nas ma swoją płaszczyznę myślenia politycznego, ale wszyscy zdajmy sobie sprawę, że jeśli będziemy wybierać władzę ustawodawczą i wykonawczą mamy obowiązek wybrać jak najlepszych, posiadających nie tylko naturalne zdolności do rządzenia i odpowiednie przygotowanie zawodowe, ale przede wszystkim moralność, prawe sumienie, etyczną i służebną postawę w sprawowaniu urzędu. Oni będą bowiem uchwalać prawa i wydawać zarządzenia. Oni będą mieli powierzoną troskę o dobro społeczne. W Kandzie mamy trzy glowne partie polityczne, jaka wiec jest charakterystyka tych nawaźniejszych partii politycznych, co dzieli a co łączy trzy główne doktryny polityczne: konserwatyzm, liberalizm i socjalizm.
Konserwatyzm stoi na straży tych tradycji i w obronie tych wartości, które są podstawowe dla moralności i cywilizacji chrześcijańskiej. Szczególne miejsce wśród wartości konserwatywnych zajmuje patriotyzm, czyli miłość ojczyzny. Uczucie to wykracza poza mały krąg codziennych prywatnych spraw pojedynczego człowieka. Konserwatysta jest mocno związany ze swoim krajem i narodem, wyraźnie odczuwa również swoją cząstkę czuje sie rowniez odpowiedzialny za państwo.
Rozumie, że istnieje coś takiego, jak obywatelskie obowiązki. Należą do nich na przykład: uczestnictwo w wyborach i gotowość stanięcia o obronie ojczyzny, gdy zagrożona jest jej niepodległość. Konserwatysta, a więc patriota, docenia to, że istnieje suwerenne i demokratyczne państwo – wielka narodowa wspólnota, w której każdy z nas jest maleńkim fragmentem, a dzięki której wszyscy istniejemy i której winni jesteśmy lojalność.
Najważniejsze pozareligijne wartości konserwatywne mające charakter uniwersalny. To naturalne ludzkie prawa do życia, wolności i własności. Jest jasne, że z konsekwentnego uznania tych wartości wynika zarówno pozytywny stosunek do wolności ekonomicznej, jak też negatywny stosunek do doktryn zniewalających jednostkę ludzką (przykładem takiej doktryny jest komunizm). Slowo „tradycja”, ma dość szerokie konotacje, mozna zastąpić „konserwatyzmem wartości”, aby wskazać, że chodzi tu tylko o pozapolityczne i pozagospodarcze zasady konserwatyzmu, takie np. jak ochrona ludzkiego życia (konserwatysta nie zgodzi się na aborcję ani eutanazję), wolna wola człowieka związana z odpowiedzialnością, jako przeciwieństwo determinizmu i związanej z tym bezkarności, małżeństwo będące związkiem kobiety i mężczyzny, jako przeciwieństwo par homoseksualnych, szacunek dla autorytetu ojca i matki jako przeciwieństwo partnerstwa dzieci i rodziców, uznanie autorytetu nauczycieli wobec uczniów, nienaruszalność własności prywatnej i odrzucenie prawa władzy państwowej do jej nacjonalizacji, uczciwość i poszanowanie prawdy, szacunek dla drugiego człowieka, jego godności, wolności i własności, przypisywanie dużego znaczenia dobrym obyczajom oraz dobremu wychowaniu itp., itd.
Liberalizm – to ideologia głosząca odmienność ludzi oraz pojmująca narody i społeczeństwa jako zbiory jednostek – jednostka stawiana jest na pierwszym miejscu. Liberalizm “stawiając” na jednostkę może byc postrzegany jako przeciwieństwo demokracji, gdzie najważniejsze jest państwo, społeczeństwo, a dopiero za nimi jest jednostka. Furtką w doktrynie liberalnej, która pozwoliła i pozwala na rozwój demokracji jest liberlizm polityczny, w ktorym jednostki, w imię wolności domagają się praw wyborczych dla wszystkich są odpowiedzialne za ten stan rzeczy. liberałowie uważają, że obdarzony rozumem człowiek kieruje się rozsądkiem i powinien sam decydować o sobie, czyli być w pełni wolny,
liberalizm uznaje równość ludzi w sensie równego prawa do wolności
jednostka ludzka posiada prawa przyrodzone, których żadna władza nie może naruszać, takie jak: wolność osobista, wolność sumienia, wolność słowa, prasy, druku, zgromadzeń i zrzeszeń, a przede wszystkim prawo do posiadania własności – własność uważana jest przez liberałów za gwarancje wolności, państwo powinno być ograniczone w swych działaniach do zagwarantowania praw jednostki i zapewnienia spokoju
Socjalizm – to ideologia głosząca konieczność zmiany systemu społecznego na taki, w którym zasadą będzie korzystanie przez jednostkę z wytworzonych dóbr zgodnie z wkładem jej pracy (każdemu według jego pracy) i zniesiona zostanie nierówność ludzi oparta na tym, że jedni mają, a inni nie mają środków produkcji. Pojecie “socjalizm” pojawiło się w Anglii i Francji w pierwszej połowie XIX wieku i odnosi się ono do różnych koncepcji, których wspólną cechą jest dążenie do zbudowania ustroju społecznego opartego na zasadzie sprawiedliwości, socjalizm jest ideologią egalitarną i uznaje za niesprawiedliwe społeczeństwo, w którym o pozycji społecznej jednostki decyduje własność, u podstaw socjalizmu tkwiła idea uspołecznienia środków produkcji (ziemi, maszyn, surowców) tak, aby służyły wszystkim w jednakowym stopniu, choć owo uspołecznienie mogło oznaczać upaństwowienie, organizowanie zrzeszeń produkcyjnych (spółdzielczość) lub przydzielenie każdemu małego warsztatu pracy, generalnie socjalizm to «ideologia społeczna głosząca zniesienie prywatnej własności środków produkcji i postulująca zbudowanie ustroju społecznego, który doprowadzi do usunięcia podziałów klasowych»
Najbardziej oczywistą motywacją do udziału w wyborach wydaje się chęć współdecydowania o kierunkach rozwoju państwa poprzez wsparcie partii, której program popieramy. Do udziału w wyborach moze motywować nas wiele innych preferencji, niekoniecznie musi tym być wsparcie konkretnej partii. Pomyślmy, co kieruje nami do brania udziału w jutrzejszych wyborach. Jedno jest pewne: Mamy glos. Mamy wybor. Dlatego idźmy zagłosować, aby dokonać coś pozytywnego i wartościowego, w trosce o nasz piekny kraj jakim jest Kanada.
Bogdan Koral Konikowski